In Sea the Truth staat de conditie van onze zeeën en oceanen centraal. In de film gaan twee jonge marien biologen, Marianne van Mierlo en Barbara van Genne, op verzoek van Marianne Thieme wereldwijd op zoek naar wetenschappelijke informatie over de conditie van onze grootste ecosystemen, die meer dan 2/3 van onze planeet bedekken. Onderwaterfotograaf Dos Winkel toont de schoonheid van het onderwaterleven en de enorme bedreigingen waaraan dat bloot staat.
Als we in het huidige tempo vis blijven vangen en eten kunnen over 30 jaar de oceanen en zeeën leeggevist zijn. Wetenschappers verkondigen deze boodschap al jaren, maar dit heeft nog niet geleid tot maatregelen die het tij kunnen keren. De jacht op vis is een uit de hand gelopen economisch monstrum: met grote sleepnetten worden de bodems van de zeeën leeggeschraapt, alles wat leeft met een vernietigende kracht met zich meenemend. De massale bijvangst gaat verminkt of dood terug de zee in.
De oplossing wordt door overheden gezocht in duurzame visserijprojecten. Ook worden er beschermde gebieden in zee vastgesteld waar niet gevist mag worden en krijgen vissers quota opgelegd. Maar deze goed bedoelde pogingen zetten geen zoden aan de dijk: slechts 0,8 procent van de wereldzeeën is beschermd gebied en vangstquota worden stelselmatig te hoog vastgesteld en overtreden.
En is het echt wel nodig zoveel vis te vangen en te eten? Voedingsdeskundigen propageren twee keer in de week vis te eten, maar vergeten erbij te vertellen dat in vooral vette vissen ontoelaatbare hoeveelheden giftige stoffen zitten. En dat de zee niet onbeperkt kan leveren. Daarbij is de fabel van de gezonde visolie hardnekkig. De meeste beweringen die over visolie worden gedaan zijn wetenschappelijk niet bewezen en zouden allang van de potjes verdwenen moeten zijn. Bovendien is het niet nodig om vis te consumeren voor de gezonde omega-3 vetten: vissen krijgen deze alleen binnen doordat zij algen eten, ze maken ze niet zelf. Dus waarom niet rechtstreeks de algen eten in plaats van grote hoeveelheden vissen doden voor een lepeltje visolie?
Vooraanstaande wetenschappers zeggen dat iedere vis die nu uit de oceaan wordt gehaald, er één te veel is. Met deze documentaire wordt aangetoond dat er helaas geen ‘verantwoorde’ vis meer bestaat op dit moment.
Ongelooflijk dat dit nog wordt gesubsidieerd. De samenleving betaalt de vissers eigenlijk om het milieu te verwoesten.
prof. dr. Daniel Pauly
We dachten dat de kabeljauw nooit op zou raken. We hadden ongelijk. Achttien jaar na een compleet vangstverbod is er niets teruggekomen.
Kabeljauwvisser Pius Coombs uit Newfoundland
We kunnen voorkómen dat de vis de volgende stresskip van de veehouderij wordt.
prof. dr. Gert Flik
Het kwikgehalte komt ver boven de grens die de Wereld Gezondheids Organisatie als veilige norm hanteert.
dr. S.P.J. van Leeuwen na onderzoek naar kwik in zwaardvis gekocht op een Amsterdamse markt
Het algemene beeld dat veel bestanden werelwijd overgeëxploiteerd zijn, klopt en geldt ook tot op zekere hoogte voor Europese wateren.
Gerda Verburg, minister van LNV
Sea the Truth is het vervolg op Meat the Truth, de film die het verband aangeeft tussen veehouderij en het klimaatprobleem. Beide producties van de Nicolaas G. Pierson Foundation (NGPF), het wetenschappelijk bureau van de Partij voor de Dieren, wijzen op de urgentie van een andere omgang met dieren, natuur en milieu.
KOOP DE DVD
De officiële DVD van Sea the Truth is nu in de webwinkel beschikbaar!
